Al bijna een eeuw volgt aannemersbedrijf Mesu de weg der geleidelijkheid
Woensdag 1 mei 2024
Vier generaties Mesu hebben hun stempel gedrukt op het Zeeuwse aannemersbedrijf Mesu. Volgens Jeroen Mesu hebben hij, zijn vader en opa echter niets wezenlijks veranderd aan het bedrijf dat zijn overgrootvader bijna honderd jaar geleden startte. Het is groter gegroeid, dat wel, maar het werkveld is nog altijd hetzelfde.
De historie van aannemersbedrijf Mesu voert terug tot 1928. Met een kleine garagebox als werk- en opslagplaats begon Jacob Mesu zijn klusbedrijf. Gevestigd in Middelburg waren de inwoners van die stad de klanten van het jonge bedrijfje. Toen Jacob door een verkeersongeval om het leven kwam, zetten zijn zoons Jan en Piet het bedrijf voort. In 1994 namen hun zoons Wim (van Jan) en Jaap en Peter (van Piet) het bedrijf over. De laatste twee zijn inmiddels met pensioen, maar Wim heeft wel versterking gekregen; sinds 2021 zijn zijn zoons Jeroen en Thomas mede-eigenaar van het bedrijf. In de afgelopen eeuw is het bedrijf gegroeid, het heeft nu 15 medewerkers. Ook de werkzaamheden zijn uitgebreid, aannemersbedrijf Mesu doet naast onderhoud, restauratie en renovatie ook nieuwbouw van woningen. De klanten zijn nog altijd voornamelijk particuliere opdrachtgevers uit Middelburg en omgeving.
Andere keuzes door de crisis
"Ik denk dat het altijd wel voor de hand lag dat ik in het bedrijf zou komen", zegt de 32-jarige Jeroen Mesu. "We woonden vroeger naast het bedrijf en als kind was ik daar heel vaak. Eerst natuurlijk vooral om te spelen, maar later ook om te werken. Na schooltijd en in de vakanties was ik vaak bezig op de werkplaats of op de bouw. Het bouwen heeft altijd wel mijn interesse gehad." Druk van huis uit om in het bedrijf te komen was er niet. "Onze vader zei altijd tegen mij en mijn broers als je het niet leuk vindt dan moet je het niet doen. Mijn twee jaar jongere broer Thomas ging naar de TU om werktuigbouwkunde te studeren, die had een toekomst buiten het bedrijf voor ogen en mijn oudere broer is een heel andere richting opgegaan." Jeroen was eigenlijk ook niet van plan om na de HBO Bouwkunde meteen in het bedrijf van zijn vader en ooms te gaan werken. "De bedoeling was om eerst wat ervaring op te doen bij andere bouwers. Door de crisis lukte dat niet goed. Ergens wel jammer, want ik denk dat het goed is om ook eens te zien hoe anderen het doen."
Langzaamaan erin gegroeid
Evengoed was hij blij dat hij in die moeizame periode wel in het familiebedrijf aan de slag kon. Dat was elf jaar geleden. "Ik begon op de bouw, maar ik had al vrij snel in mijn hoofd dat ik op enig moment het bedrijf wel wilde overnemen. Ook daarin heeft mijn vader me echter niet gepusht. Ik heb een jaar of negen vooral buiten gewerkt, en gaandeweg ben ik ook wat meer kantoorwerk gaan doen. Mijn vader heeft me die werkzaamheden bijgebracht. Dan moest ik een klus uitrekenen en het vervolgens zelf uitvoeren." Ook het leidinggeven leerde hij gaandeweg. "We zijn natuurlijk ook geen bedrijf van 100 medewerkers dus het is ook weer niet heel ingewikkeld. Als je al een tijd meedraait, dan ken je de mensen, bouw je een band met ze op." Thomas, die sinds 2016 bij het bedrijf werkt, volgt dezelfde weg. Werken op de bouw dus en steeds een beetje meer kantoorwerk erbij. "Volgens mij is het belangrijk dat je op kantoor goed weet wat er in de praktijk gebeurt", zegt Jeroen over die aanpak. "Daarom is het ook beter om niet alleen maar op kantoor te zitten. We vinden het allebei gewoon veel te leuk om ernaast op de bouw te blijven werken."
Veranderingen gaan in goed overleg
Vader Wim (net 64 geworden) werkt nog steeds in het bedrijf. "Hij doet vooral het klantenwerk, Thomas en ik meer de grotere verbouwingen." De samenwerking gaat prima, vindt Jeroen, en dat komt vooral doordat ze over veel dingen hetzelfde denken. "Er zijn wel wat dingen gemoderniseerd, maar dat is heel geleidelijk gegaan in de jaren dat ik erbij ben. Je moet dan denken aan nieuwe (houtbewerkings)machines, automatisering en tekenprogramma’s; dingen waar ik tijdens mijn opleiding mee leerde werken en waar ik het voordeel voor ons bedrijf van inzag." De grootste verandering is misschien wel dat Mesu een paar jaar geleden naar een veel groter bedrijfspand is verhuisd. De oude locatie was te klein en verouderd. De nieuwe locatie is een stuk ruimer en maakt ons toekomstbestendiger. We deden al aardig wat prefab werk – geen grote dingen maar een aanbouw of onderdelen voor een hsb woning – en met de nieuwe werkplaats gaat dat allemaal wat efficiënter. Prefab bouwen is qua planning veel makkelijker en het maakt ons wat breder en geeft wat meer zekerheid." Zijn vader heeft de vernieuwingsimpulsen nooit tegengehouden, ook omdat er altijd wel goed is overlegd voordat er iets werd veranderd.
Groot genoeg
Ook als Wim op enig moment met pensioen gaat, zal er niet ineens heel veel gaan veranderen bij aannemersbedrijf Mesu. Natuurlijk wil het bedrijf meegaan met de tijd en de ontwikkelingen in de bouw, want zoals Jeroen zegt: "als je het altijd blijft doen zoals je het deed dan kom je nooit vooruit." Heel andere takken van sport toevoegen ziet hij niet gebeuren. De particuliere markt in Middelburg en omstreken biedt immers nog voldoende werk. Groter groeien hoeft wat hem betreft ook niet in de directe toekomst. "Deze bedrijfsgrootte is overzichtelijk, dat moeten Thomas en ik goed met z’n tweeën aankunnen. Daarnaast, als je groter wordt, ben je ook niet meer echt met de bouwpraktijk zaken bezig. Nu kan ik tenminste nog op de bouw komen en dat vind ik belangrijker dan groeien." Vooralsnog hebben de twee broers hun vader nog wel een tijdje aan hun zijde. Hij bouwt stapje voor stapje af en het moment van volledig pensioen ziet Jeroen niet in de nabije toekomst. "Hij kan niet stilzitten en werkt nog graag."
Volgende generatie is nog piepjong
Jeroen voelt het niet als een grotere verantwoordelijkheid om mede-eigenaar te zijn van een familiebedrijf dat al bijna 100 jaar bestaat. "Familiebedrijf of niet, oud of niet, je wilt het sowieso tot een succes maken. Natuurlijk is het doorgeven aan een volgende generatie wel iets waar je op een gegeven moment over gaat nadenken bij een familiebedrijf, maar ik voel daar geen extra druk door." Zo'n eventuele overdracht aan de vijfde generatie is ook nog helemaal geen issue. Thomas is pas 30 jaar en heeft nog geen kinderen, al is de eerste wel op komst. Jeroen heeft twee kinderen, eentje van drie jaar en eentje van een paar maanden. "We wonen naast het bedrijf en onze oudste scharrelt er wel rond, net als ik vroeger deed. Ik zou het toch graag net als mijn vader benaderen en mijn kinderen er de vrije hand in geven om wel of niet voor een toekomst in het familiebedrijf te kiezen."
Gerelateerd nieuws
Harrie Heijnen had de hoop al opgegeven dat zijn zoon Mark ooit in de bouw zou gaan werken. Toch kreeg het bouwvirus ook de vierde generatie Heijnen in zijn greep en sinds kort is hij zelfs samen met zijn vader en tante mede-eigenaar van Fa H. Heijnen en Zn.
Thuis bij de familie Houterman wordt er best veel over het werk gepraat. Dat is niet zo gek, want de helft van het personeelsbestand van Aannemingsbedrijf Houterman bestaat uit Houtermannen: vader, moeder en twee zoons.
Wist je dat er gemiddeld zo'n 50 kandidaten zich aan het oriënteren zijn voor een carrière in de bouw en infra in de regio Brabant en Limburg?