Familie laat je nooit zitten weten ze bij Bouwbedrijf A.C. Paardenkooper

Eigenlijk had Eddy Paardenkooper helemaal niet zo’n behoefte om het bedrijf van zijn vader over te nemen. Die was Bouwbedrijf A.C Paardenkooper in 1969 gestart door in Kockengen als metselaar een bouwbedrijf over te nemen. Met een oom van Eddy als medewerker en Eddy's moeder voor de administratie, richtte het bedrijf zich op kleine verbouwingen bij particulieren. In de crisis in de jaren tachtig kwam zoon Eddy bij het bedrijf werken, als timmerman. Een paar jaar later wilde zijn vader stoppen met de zaak. "Hij vroeg mij of ik het misschien wilde voortzetten, maar ik hoefde eigenlijk niet zo nodig", zegt Eddy. "Het liefst wilde ik gewoon blijven timmeren, dat vond ik wel prima. Ik had ook niet het idee dat ik geschikt zou zijn om een bedrijf te leiden; daar had ik immers geen opleiding voor gehad. Uiteindelijk heb ik het het toch maar gedaan, maar een zachte landing was het niet." 

Voor- en nadelen

De nieuwbakken eigenaar kreeg gelukkig veel hulp in de beginjaren. Bouwbedrijf Dijkers, een collega-bedrijf uit Kockengen, vond het geen probleem om Eddy met raad en daad terzijde te staan. Moeder Riet, die bij het bedrijf was gebleven, had natuurlijk een heleboel ervaring. Zijn vader bemoeide zich niet echt meer met het bedrijf. "Die was gestopt en een totaal ander bedrijf gestart", zegt Eddy. "Aan de ene kant was dat lastig, maar aan de andere kant was het ook wel goed. Ik ben een tijd lid geweest van Jong Bouwend Nederland en daar heb ik wel wat jonge collega's gezien waarvan de vader zich na de overname nog wél heel nadrukkelijk met het bedrijf bemoeide. Probleem als je vader nog zo over je schouder meekijkt, is dat personeel je misschien niet altijd helemaal serieus neemt. Dan wordt het lastig leiding geven."

Veel veranderd

Het zijn zaken waar Eddy in ieder geval géén last van heeft gehad. Misschien dat het daarom ook vrij gemakkelijk ging om al snel wat dingen te veranderen in het bedrijf. "Wanneer je als timmerman in het bedrijf werkt, zie je vanaf die kant wel dingen die anders en beter kunnen. Ik heb wat dingen aangepast in de werktijden en in de administratie, en verantwoordelijkheden daar neergelegd waar ze horen. Maar goed, als je terugkijkt dan blijkt dat je toch ook veel dingen net zo doet zoals het voorheen ging." Evengoed is er sinds eind jaren tachtig flink wat veranderd bij het bedrijf uit Kockengen. Het bouwbedrijf plaatste destijds door het hele land kozijnen voor een Duitse kozijnenfabriek. Door dat werk kwam Paardenkooper in contact met architecten en interieurarchitecten die hem meenamen naar allerlei mooie projecten. "We bouwden luxe woningen, legden zwembaden aan, werkten aan historische panden. Exclusief werk dat heel leerzaam was en hielp de kwaliteit naar een nog hoger niveau te brengen", blikt hij terug. Inmiddels heeft Bouwbedrijf A.C. Paardenkooper twintig man personeel in vaste dienst en is het een allround bedrijf dat nieuwbouw, verbouw en renovatie doet, kelders, bruggen en meubels maakt en naast een eigen timmerfabriek zelfs een eigen natuursteenbedrijf heeft.

Kracht van een familiebedrijf

Hoewel Eddy dus pas de tweede generatie Paardenkooper is die het bouwbedrijf bestiert, is het volgens hem een écht familiebedrijf. "Je merkt het aan de sfeer, aan de loyaliteit. Toen ik het van mijn vader overnam, kwam er een broer bij me werken, net als moeder Riet zijn ook een paar ooms gebleven die er al werkten toen het bedrijf nog van mijn vader was. Familie laat je gewoon nooit zitten." Hij is ervan overtuigd dat de opdrachtgevers die houding ook meekrijgen. "Ik heb wel eens nagevraagd bij opdrachtgevers wat zij vinden dat onze naam uitstraalt. Dan krijg ik te horen dat ze bij A.C. Paardenkooper vertrouwen voelen." 

Eddy is er ook 100% van overtuigd dat loyaliteit en trouw heel belangrijke redenen zijn geweest dat het bedrijf de diverse crises zonder al te veel kleerscheuren is doorgekomen. "Natuurlijk hebben we ook mensen moeten laten gaan in die tijd, maar het had veel erger kunnen zijn. Als eigenaar van een familiebedrijf ben je bereid om jezelf tekort te doen. Je werkt langer en harder en tegen minder beloning om de zaak overeind te houden. Omdat je je gewoon heel verantwoordelijk voelt voor je mensen."

Opvolging zou toch wel heel mooi zijn

Als je zo'n mooi familiebedrijf hebt opgebouwd, dan ligt het voor de hand dat je je op enig moment druk gaat maken over de opvolging. Tot voor kort heeft Eddy dat eigenlijk niet zo gedaan. "Tot een jaar of twee geleden vond ik het niet zo heel belangrijk dat er opvolging zou komen. Ik dacht: als ik er klaar mee ben dan sluit ik de tent, dan heb ik er geen stress meer van. Nu zou ik het toch wel heel mooi vinden als een van de kinderen het wil overnemen." Dat dat gebeurt is niet ondenkbaar. Eddy heeft een dochter en drie zoons. "Mijn dochter werkt niet in de bouw, ze is docent wiskunde, maar mijn zoons doen allemaal wel iets met bouw. Eentje werkt bij een bouwmaterialenhandel, een ander heeft een metaalconstructie bedrijf en eentje heeft een eigen klussenbedrijf. Het zou toch wel mooi zijn als een van hen het overneemt." Mocht het zover komen, dan zal Eddy niet de deur achter zich dicht trekken. "Ik zou er vol voor gaan als een van de jongens het wil overnemen. Ik zou ook absoluut plaatsmaken; in de directie hoef ik dan niet meer. Helemaal ermee ophouden zou ik niet willen, misschien zou ik nog wel iets kunnen doen in het natuursteenbedrijf. Ik vind het gewoon veel te mooi werk om al te stoppen!"